|
Biała,
Chłodna, Chmielna (nr 98-134),
Ciepła,
Dobrzańskiego,
Elektoralna (nr 24-28),
Grzybowska, Al.Jana Pawła II, Al.Jerozolimskie,
Kotlarska,
Krochmalna,
Łucka,
Miedziana,
Ogrodowa,
Pańska, Pereca, Platynowa, Prosta, Sienna, Al.Solidarności, Srebrna, Śliska, Towarowa,
Twarda,
Waliców,
Wronia, Złota, Żelazna. |
|
historia ulicy |
|
|
Według opracowań
Jarosława Zielińskiego (Atlas Dawnej
Architektury Warszawy) - ulica Biała to
przesmyk, łączący Elektoralną i Chłodną
z ul. Ogrodową. Ulica, powstała w
drugiej połowie XVIII w., liczyła do
ostatniej wojny 10 posesji i przebiegała
o 150 m dalej na wschód niż obecnie (w
1939 oś ulicy wypadała dokładnie po
środku tylnej fasady gmachu sądów przy
Ogrodowej). Nazwa z ok. 1770 wiązana
jest z bielą drewna użytego do nowo
wzniesionych domostw. Reliktem tej epoki
był zachowany aż do 1944 dom nr 6. Przed
1850 wybudowano kamieniczki nr 8 i 10
oraz mały dom murowany nr 5, który
przetrwał do zagłady ulicy. Ok. 1880
powstały kamienice narożne (nr 1 i 2)
przy Elektoralnej i Chłodnej,
trzypiętrowe o tandetnym wystroju, w
przypadku domu nr 2 -usuniętym na długo
przed wojną. Przypuszczalnie w zbliżonym
czasie (lub nieco wcześniej) powstały
domy narożne przy Ogrodowej nr 10 i 9.
Ten ostatni, projektowany przez Gustawa
A. Wernera, miał od Ogrodowej bardzo
wydłużoną elewację. Na posesji nr 10
stała jeszcze druga kamienica o dwóch
piętrach. Dom pod numerem 8 przebudował
ok. 1895 Stanisław Wąsowicz. Wygląd
pozostałych trzech kamienic jest jak
dotąd nieznany.
W 1944 cała zabudowa uległa wypaleniu, a
w 1946 - rozbiórce. W związku z
poszerzeniem dawnej ul. Solnej (ob.
część al. Jana Pawła II) i
zaprojektowaniem wydłużonego bloku przy
Elektoralnej (ok. 1953), ul. Białą
skasowano, a nazwę przeniesiono na
wzmiankowany wyżej przesmyk w nowej
zabudowie. |
Biała nr 8
i 10 w głębi widać gmach Sądów, co
dokumentuje inne usytuowanie ulicy niż
współcześnie |
ul. Biała
- widok w kierunku Elektoralnej. W głębi
po lewej wieża straży pożarnej. Z
widocznej zabudowy po II wojnie
światowej nic sie nie zachowało. |
fragment planu miasta z 1938 roku |
|
|
|
|
|