Wąski Dunaj 7,
hip. 150/151, narożnik ul. Rycerskiej. Wzniesiona po
ostatniej wojnie na miejscu dwóch kamienic: nr 11,
hip. 151 i nr 13, hip. 150. -Nr 11, hip. 151.
Pierwotnie dom drewniany, własność rzemieślników m.i.:
ok. pół. w. XVI Stanisława, bednarza, 1579
Stanisława Mazura Gorczycy, piekarza, ok. 1621
Szymona Skoniecznego, 1659 Szymona Mokotowskiego.
Spalony 1669. Kamienica wzniesiona w końcu w. XVII
jako dwupiętrowa, trzyosiowa. Kolejni właściciele
m.i.: 1705 Wysoczyński, 1743-54 Jędrzej Ekielski,
ok. 1784-90 Jakub Zaczyński, przez którego
nadbudowana o jedną kondygnację (w tej postaci
zachowana do 1944). W. XIX-XX częste zmiany
właścicieli, m.i.: Kosińscy, Radolińscy,
Strzałkowscy, Nowiccy, ok. 1873 Józefa Osiecka
(wówczas przebudowa oficyny wg proj. Januarego
(Zygmunta?) Kiślańskiego), Fajnbergowie, 1907-18
Ignacy Czapliński i 1929 jego sukcesorzy. -Nr 13,
hip. 150. Pierwotnie dom drewniany.
W drugiej połowie w. XVI własność Michała Buły (?),
stolarza, i Wojciecha Buły. Pocz. w. XVII w
posiadaniu m.i.: Wojciecha Wilka, 1659 Jana
Weychmana, hafciarza królewskiego, 1669 Wichmana,
kowala. Spalony 1669. Kamienica wzniesiona przed
1705, przez ówczesnego właściciela Niczewicza, jako
dwukondygnacjowa, dwuosiowa. 1743-70 należała do
Wyszkowskich, Knorowej, Jana Maczkiewicza
(Mackiewicza). W. XIX-XX częste zmiany właścicieli
m.i.: po 1821 Marianna Maćkiewicz i Gierałdowscy,
1862-81 Ignacy Kubełko, Adolf Hryniewicz,
Nalberczakowie.
Po zniszczeniach 1944
z obu domów zachowane piwnice i fragmenty
przyziemia, rozebrane przed 1958 (pierwszy projekt,
z 1951, przewidywał odbudowę wg stanu sprzed 1944).
Obecna kamienica wzniesiona 1959-61, nowo
projektowana przez Jerzego Gajewskiego i
Włodzimierza Wapińskiego.
