ŚWIĘTOJAŃSKA NR 13,
hip 21, kamienica Andrychowska. Parcela pierwotnie
sąsiadująca z uliczką (dziś odtworzoną) łączącą ul.
Świętojańską i Piwną. Od końca w. XV dom drewniany
miecznika Macieja Woyszy, następnie m.in. Macieja
Czwikielki, w 1540 nabyty przez kupca Stanisława
Belkę, od 1567 należał do Franciszka Szulakowskiego,
zegarmistrza królewskiego, następnie do złotnika
Jana Polaka (Polaczka).
W połowie w. XVII do Wojciecha Rozumowicza, potem
Strubiczów, 1705 do Szczawińskich. Kamienica
zbudowana zapewne w pierwszej połowie w. XVIII dla
rodziny Andrychowiczów, właścicieli i w drugiej
połowie w. XVIII; 1743 i 1790 czterokondygnacjowa,
trzyosiowa. W następnym stuleciu własność
Konderskich, Romanowskich, a od 1844 Słupskich,
właścicieli również sąsiedniej kamienicy nr hip. 20
(wzniesionej w miejscu uliczki zapewne na przełomie
w. XVII i XVIII, mającej ten sam nr porządkowy). Na
mocy zapisu testamentowego ostatniego spadkobiercy
Leona Suchcickiego od 1935 w posiadaniu Towarzystwa
Polskiej Macierzy Szkolnej.
Po zniszczeniu 1944 zachowana duża część fasady (do
I p.) i murów wewnętrznych. Po rozebraniu
pozostałości do piwnic odbudowana w latach 1953-56
wg proj. Haliny Kosmólskiej, w nawiązaniu do stanu z
w. XVIII, z odtworzeniem fasady i zmianą układu
wnętrz na piętrach (nie odbudowano sąsiedniej
dwuosiowej kamienicy nr hip. 20, przywracając
uliczkę biegnącą do ul. Piwnej. Czterokondygnacjowa
z mieszkalnym poddaszem, trzytraktowa.