Reklama, informacja.
Warszawska strona, o warszawskich  ulicach, zabytkach, firmach, sklepach, restauracjach, galeriach i warszawskich ciekawostkach.

abc.warszawa@gmail.com      abc@warszawska.info


501 153 348

Autorska Bibliografia Blog Ciekawostki

Firma

Reklama

Spis ulic

 

    Rynek 28

Rynek 28, hip. 56, kamienica Falkiewiczowska (Susliżyńska, Miodownikowska). Narożna ul. Krzywe Koło. Pierwotna parcela na całą głębokość bloku (część tylna od w. XVI okresami w rękach innych właścicieli, zob. ul. Krzywe Kolo nr l i 3), wcześnie zabudowana (szczątki drewnianych budynków gospodarczych z w. XIV na dawnym podwórku, obecnie ul. Krzywe Koło nr l). 1458 wymieniony dom rynkowy jako własność burmistrzowskiej rodziny Beneszów, haftarzy i kupców. w roku 1499 kamienica wzmiankowana po raz pierwszy, którą w tymże roku Beneszowie odstąpili burmistrzowi Marcinowi Roli.
Często przebudowywana: przed 1553-66 przez Marcina Susligę, dziedziczącego od 1539 po Rolach; jeden z następnych właścicieli Mateusz Sawicki, pisarz litewski, starosta mielnicki, odbudował ją po pożarze i uzyskał w 1570 libertację.

W 1603 roku przeprowadzono gruntowny remont pod kierunkiem muratora Antoniego (Antonio de Galia) na zlecenie właścicieli Szulców, miodowników. Rozebrano wówczas szczyt oraz wzmocniono trzema filarami fundamenty zarysowującej się ściany od strony Krzywego Koła. Po 1628 własność Stanisława Falkiewicza (Falkowicza), aptekarza, burmistrza, który z czasem wszedł w posiadanie całej parceli (Krzywe Koło nr l, hip. 56 i nr 3, hip. 198), należącej do jego spadkobierców przez ponad sto lat.
W roku 1643 gruntowna przebudowa (data na attyce); nadaną wówczas formę i układ zachowała kamienica z niewielkimi zmianami do 1944.

Następni właściciele Witthoffowie  (1704-1820, wśród których m.i. Franciszek, prezydent Starej Warszawy) przeprowadzili w latach 1707-1718 remont, głównie wnętrz. W roku 1846 na zlecenie ówczesnego właściciela Grzegorza Romanowskiego przeprowadzono remont pod kierunkiem majstra murarskiego Filipa Gałkowskiego (rozebranie i wymurowanie na nowo ściany szczytowej). Ten i poprzednie remonty zatarły ślady budowy i przebudów z w. XV i XVI. Ostatni właściciele Josek Ambasz (od 1915) i Henryk Potulicki (od 1918) przeprowadzili 1928 remont; w tym czasie dekorację malarską fasady wyk. Jan Łukasik.
Oprócz właścicieli mieszkali tu m.i.: 1579-93 zegarmistrz Herard i złotnik Gabriel Erler, w drugiej połowie XIX wieku: jubiler Seweryn Pomianowski. Ok. 1840 mieściła się tu gospoda kuśnierzy.
Po 1944 zachowały się mury i sklepienia piwnic oraz częściowo przyziemia (całkowicie zburzony tylny trakt), fasada z attyką (rzeźby mocno uszkodzone), elewacja boczna w większej części do gzymsu wieńczącego. Odbudowana 1950-3 (prace wykończeniowe we wnętrzach do 1957) wg proj. Stanisława Żaryna przy współpracy Tadeusza Makarskiego. Zachowano fasadę wraz z większością detali architektonicznych (zniszczone rzeźby wieńczące attykę zostały odtworzone), elewacja boczna zrekonstruowana z niewielkimi zmianami, tylna nowo projektowana. Utrzymano dawny układ wnętrz, nie odtwarzając klatki schodowej (przy zachowaniu prowadzącego na nią portalu). - Trzykondygnacjowa z mieszkalnym poddaszem,
Na szczycie budynku attyka z grupą zrekonstruowanych rzeźb - pośrodku Matka Boska w otoczeniu św. Stanisława biskupa i św. Elżbiety. Na cokole rzeźby Matki Boskiej jest umieszczony monogram FS i data 1643.

 

www.123noclegi.info

www.gdzie-nocleg.pl

www.stare-miasto.com

www.wiejskie-wakacje.pl

www.123noclegi.pl

  Copyright © 2009-2019 M. Lewandowski firma LEWMARK