|
Rynek nr 19, hip. 42,
kamienica Wójtowska. Prawdopodobnie od 1408 siedziba
sądu ławniczego i wójta dziedzicznego Starej Warszawy
Piotra Pielgrzyma.
Początkowo dom, zapewne
drewniany, kamienica wzmiankowana 1505, wówczas własność
Wilków-Kałęckich, kolejnych wójtów dziedzicznych. 1609
wójtostwo wykupione przez radę miejską, która 1618-22,
po śmierci ostatniego wójta dziedzicznego Jana
Wilka-Katęckiego, przejęła kamienicę.
Po przeniesieniu 1702
urzędu do ratusza kamienica nadal własnością miasta,
wydzierżawiana.
Gruntownie przebudowywana:
1642-47 wg proj. Konstantego Tencalli, wówczas
dwupiętrowa, następnie 1693-95 przez Benedykta
Kaweckiego, muratora, przy udziale Józefa Szymona
Bellottiego, 1771 nadbudowana o jedną kondygnację,
zapewne wówczas ukształtowana fasada.
Od 1811 własność prywatna
m.in.: 1811-30 Jan Boroński, 1830-44 Anna Kren, ok.
1865-89 Jan Kabatnik, ok. 1907-15 Majlich Berlinerblau.
Remontowana 1921 i 1927, wówczas to skuto przyczółki i
gzymsy nad oknami fasady, częściowo zrekonstruowane
1928, kiedy też polichromię wykonał Wacław Borowski.
1933 własność Eliasza Berlinerblaua. Po zniszczenia 1944
zachowane piwnice. Odbudowana 1952-53 wg proj. Jana
Bieńkowskiego z zachowaniem tylnych traktów piwnic,
odtworzeniem fasady sprzed 1944 (na której uproszczono
detal i zmieniono w parterze otwór drzwiowy na okienny),
z nowo projektowaną elewacją tylną i wnętrzami, na
parterze nawiązującymi do stanu sprzed zniszczeń. |