|
 |
Piwna 21, hip. 108, kamienica
Balewiczowska. Początkowo dom drewniany,
własność m.in.: Wojciecha Kotka, od 1504 Jana Łyszcza
(Liścia), piwowara, ok. połowy w. XVI Macieja Brudka,
również piwowara (na tyłach browar wzmiankowany 1579).
Spalony 1580 i odbudowany przez Brudków jako dom
częściowo murowany, częściowo drewniany (określony tak
1603). Kamienicę nabył w 1610 krawiec Grzegorz Trzmiela,
ławnik. Od ok. 1617 do ok. 1669 własność krawca Kaspra
Sojeckiego, później pasamonika Mikołaja Lurynsowicza (Lorencowicza).
W
1669 spalona, odbudowana. Przebudowana zapewne przez
Kidawskiego, gminnego, wzmiankowanego 1743-56; wówczas
czterokondygnacjowa, trzyosiowa. Potem własność
szlachecka Jana Balewicza, jego spadkobierców,
wzmiankowanych jeszcze 1821.
W roku 1790 wymieniana jako
murowana oficynka trzy- kondygnacjowa, trzyosiowa. W
roku 1818 restauracja "facjaty". Ponad pół wieku w posiadaniu Wróblewskich,
wzmiankowanych od 1853; odtąd do 1944 wspólni
właściciele połączonej architektonicznie posesji z
kamienicą ul. Piekarska nr 3, hip. 132.
Zburzona do parteru 1944. Odbudowana po rozebraniu
pozostałości 1952-53 wg proj. Elżbiety
Kienitz-Trembeckiej, bez oficyn, z obniżeniem o jedną
kondygnację i nowym rozwiązaniem dachu z dodaniem
latarni. - Trzykondygnacjowa. |
