|
Nowomiejska nr 13, hip. 173, kamienica Konstantynowska,
Latoszewska.
W pierwszej połowie XVI w. własność malarzy: Piotra
Brody, ławnika, a od 1519 jego syna Konstantego. W 1517
dom jeszcze drewniany, a działka zawężona na rzecz
sąsiada Stanisława, siodlarza (Nowomiejska nr 15), w
zamian za budowę przez niego ściany sąsiedzkiej na
głębokość dwóch traktów. Kamienica wzniesiona przez
Konstantego, jako budynek dwutraktowy, połączony
drewnianym gankiem z oficynami gospodarczymi (w ścianie
tylnej widoczne przed 1954 drzwi na wysokości I p.).
1547 kamienica w posiadaniu dzieci Macieja Wolfganga,
1554 własność Kąkola; 1566 Baltazar, syn Jurgi
białoskórnika, odstępuje ją swemu szwagrowi Łukaszowi
Zapackiemu, pisarzowi radzieckiemu, w którego rękach
niemal do końca w. XVI, później jego spadkobierców. W
1617 Zofia, wdowa po Adamie Zapackim, doktorze filozofii
i medycyny, sprzedaje opustoszałą kamienicę z mniejszymi
budynkami na tyłach i wolnym wjazdem - cyrulikowi
Mikołajowi Latoszowi, przez którego zapewne przebudowana
na trzytraktową. W 1659 własność Ochmana. 1743 ponownie
przebudowana przez Jacentego Makowskiego, sekretarza
królewskiego, i jego żonę Annę (nie istniejąca tablica
erekcyjna); wówczas dwuosiowa, dwukondygnacjowa, ze
sklepem. 1754-84 własność Michała Mrozowskiego, również
sekretarza królewskiego. Przebudowa w drugiej połowie
XVIII w. zmienia fasadę na trzyosiową, a wysokość
zwiększa o dwie kondygnacje. W w. XIX poddasze
zaadaptowano na mieszkania i dobudowano latarnię.
Należała m.in. do: Rutkowskich 1819-76, Szachmacińskich
1880, Ryszkowskich 1887-1907, Ambaszów 1915-30. |
Po zniszczeniu 1944
zachowane piwnice, część parteru z portalem wejściowym i
część murów I i II p., ze sklepieniami przy klatce
schodowej. Po rozebraniu pozostałości odbudowana 1954-55
wg proj. Stanisława Żaryna, w nawiązaniu do stanu sprzed
1944, bez oficyn, z zachowaniem dawnego układu parteru,
zrekonstruowaniem fasady, w którą wmontowano zachowany w
znacznym stopniu portal (węgary). - Czterokondygnacjowa
z mieszkalnym poddaszem. W trzytraktowym przyziemiu po
prawej stronie, przerwana klatką schodową w środkowym
trakcie, wąska sień sklepiona kolebkowo; izba przednia
nakryta spłaszczoną kolebką z lunetami. Fasada
trzyosiowa. W parterze kamienny portal z w. XVIII,
zamknięty półkoliście,uskokowy, z nowym gładkim
zwornikiem obok okno sklepu zamknięte odcinkowo, w nowe)
kamiennej opasce. Okna w profilowanych opaskach
tynkowych, na I p. z uszakami. Dach z dwiema wystawkami
i latarnią. |