|
Krzywe Koło 30; hip. 160, narożny, ul. Nowomiejska
nr 14. Pierwotnie dom drewniany, określany "na rogu przy
bramie Nowomiejskiej" (1460, 1505, 1514). Wzmiankowany
od 1443, jako własność szewców Stanisława Gąsiora,
następnie Pawła Widusa. Od 1471 Jana Kostki; na początku
w. XVI - złotników: 1500-05 Ambrożego, Jana Mnicha i od
1514 Wojciecha Jastrzębskiego. Kamienica zbudowana przed
1540, kiedy krawiec Grzegorz Wołyniec odstąpił ją
ślusarzowi Janowi Łętowskiemu, po czym ponad sto lat w
posiadaniu jego rodziny. Kamienica późnogotycka o
nieznanej formie; zabudowa tylna opierała się o mur
obronny. Po 1659 rozbudowana i przekształcona. 1743-94
należała do ławnika Jana Wiśniewskiego, 1784-97 do
Bykowskich; wówczas kamienica już w kształcie, w jakim
przetrwała do ostatniej wojny: sięgająca muru obronnego,
przy którym małe podwórko wewnętrzne (później
zabudowane), trzykondygnacjowa, o elewacji trzyosiowej
od Krzywego Koła i sześcioosiowej od ul. Nowomiejskiej,
z latarnią. W w. XIX-XX częste zmiany właścicieli, m.in.
1844-53 Walenty Zaleski, 1907-15 Józef Brogowski.
Zburzona do parteru 1944. Odbudowana 1952-55 wg proj.
Jerzego Brabandera, w nawiązaniu do wyglądu sprzed
zniszczenia, przy skróceniu budynku od strony ul.
Nowomiejskiej o dwie osie (przywrócona ulica podmurna).
Układ wnętrz, ukształtowanie przyziemia w obu elewacjach
oraz rozwiązanie dachu nowe. Elewacja od Krzywego Koła
trzyosiowa, ze ślepymi oknami na osi środkowej. Elewacja
od Nowomiejskiej czteroosiowa, pokryta nowym sgraffitem,
ze skarpą do wysokości I p. w narożu od Krzywego Koła. |