|
 |
Kanonia 26, hip. 76.
Pierwotnie dom drewniany, spalony zapewne ok. 1525.
Murowana kanonia wzniesiona 1526 lub 1536 dla kanonika
Stanisława Samborskiego, co upamiętniał zachowany do
ostatniej wojny napis (z niewyraźną datą) na II p.
fasady, pod herbem Ślepowron, powtórzonym nad wejściem i
na szczycie. Pierwotnie dwutraktowa, z podziałem tylnego
traktu. 1607 spalona, po czym odbudowana; w tej formie
przetrwała do 1944. 1743-54 należała do kanonika
Służewskiego, 1784-97 wzmiankowana jako własność
kapituły, a następnie m.in. kanoników: 1819 Ksawerego
Szaniawskiego, 1844-61 Benedykta Wyszyńskiego. 1867
prywatna własność Dziaszkowskiego. 1868 kamienica
rządowa, 1870-1915 należała do Michała Wilczana i jego
spadkobierców, 1930 do Władysława Suchalskiego.
Restaurowana 1919 i 1938 (wymiana portalu na kamienny).
1944 od frontu zburzona do
piwnic, zachowana elewacja tylna.
Odbudowana 1959 wg proj. Haliny Trojanowskiej i Jerzego
Pawłowskiego z odtworzeniem fasady wg. stanu sprzed
zniszczenia; wnętrza nowo projektowane. -
Trzykondygnacjowa z mieszkalnym poddaszem.
Po zniszczeniu 1944 zachowała się elewacja od ul.
Dawnej. Odbudowana w 1959 wg proj. Haliny Trojanowskiej
i Jerzego Pawłowskiego, z odtworzeniem fasady wg stanu
sprzed zniszczenia, wnętrza nowo projektowane.
Trzykondygnacjowa, z mieszkalnym poddaszem. |
